Kabita

भोकको स्वाद

तिमी छाल, म किनार

चपाई हेरें टुटे फुटेका सपनाहरु भोक मेट्न ! छैन केहि स्वाद चपाइरहेको सपनाको गाँसमा तर लागिरहेछ स्वादिलो ! मेरो मुख रसाईरहेछ मिठो स्वादले र रमाई रहेछ, मन ! तर म भन्न सक्दिन यो के को, कस्तो स्वाद हो नुनिलो अनि मिठो स्वाद ! थाहै भएन मलाई मैले लिईरहेछुं भोकको झोंकमा आफ्नै मृत सपनाको लाशको स्वाद ! कवि सुधीर ख्वबि ललितपुर नेपाल

सायद समुन्द्र हो जीवन अनि म किनार - ! सायद समुन्द्र हो जीवन अनि तिमी छाल - ! सायद समुन्द्र हो प्रेम अनि म प्रेमीका सायद छाल हो प्रेम अनि तिमी साधीका किनार र छाल हामी क्षणिक नाता यो किनार र छाल हामी विछोड नै विछोड यो विह्वल छु म तिम्रो प्रतिक्षामा सधै अघीर छु यो तिम्रो मिलनमा सधै छाल हौ तिमीलाई फर्कनु पर्ने बाध्यता किनार हुँ म प्रतिक्षा गर्नु पर्ने विवशता प्रतिक्षाको यही क्रममा जीवन सिद्धिएको हेर्नु पर्ने मैले प्रतिक्षाको यही क्रममा मलामी रित्तिएको हेर्नु पर्ने मैले तिम्रो प्रतिक्षामा मुर्दाको साक्षी बने म तिम्रो प्रतिक्षामा मशानको कुर्ने लाक्षी बने म तिमी छाल म किनार तिमी चन्द्रमा म चकोर हामी बिचको दुरी बन्यो विवशताको यो पर्खाल - !!! कवयत्री नीता के.सी."भट्टराई" लैनचौर - काठमाडौँ !!